MIRAKELBOECK
ONSER LIEVER VROUWEN
‘T AMERSFOERT
Uitgave ‘Het Onze Lieve Vrouwe Gilde”
Amersfoort 1946
141
Item het was een man vuijt Vrieslandt, woenende in een dorp tusschen Sneeck en Sloeten. Dese had een knechtken van iij iaeren, dat verdrenckt was ende lach iij uren voor doot. Hij loeffde zijn bevaert te Staveren ende ten heijlighen bloede, ten baete nijet. Doe quam daer varen een man van Haerlem mit een schip biers ende seijde: “Loeft u bevaert tot Onse L. Vrou t’Amersfoert.” Ende te hant doe hij zijn bedevaert daer geloeft hadde, bestonden des kijnts wanghen root te werden ende des nachtes wert het spreeckende eijsschede van zijn moeder drincken. Ende die moeder seijde: “Kijnt, waer zijet ghij geweest?” Ende antwoerde: “Ic was bij mijn oude moeder.” Ende zij zijnt gecoemen ende hebben haer bevaert eerweerdelick gedaen.
142
Item het was een kijndt van Amsterdam, dat een coeperre leck pennijnck ij iaer in zijn maghe gedragen had, alzoe dattet all verghijnck. Die ouders loeffden haer bevaert mitten kijnde t’Amersfoert tot Onser L. Vrouwen. Ende doe zij op die reijse waren, dat zij haer bevaert doen souden, gaff het kijndt den penninck over op die waghen ende is weder gesont geworden. Welcke penninck noch hangt voer Onse L. Vrouwe in dat roode laecken bij dat silveren Agnus Dei.
143
Item het was een kijndt van Rantwijck, dat verdrenct was in een putte, alzoe dattet lach iij uren lanck sonder teijken des levens. Doe quamen die buren ende loeffden haer bevaert tot Onse Lieve vrouwe t’Amersfoert mitten kijnde ende terstont ontwerpt het kijndt. Ende wert gesont.
144
Item het was een ionghe maghet van Aernhem, die zoe seer verleemt was xij maent in haer leijnden, dat mense mit een slaeplaecken om weijnden most. Zij loeffde haer bevaert hier tot Onse L. Vrou ende te hant begost zij te gaen mit krucken ende binnen corter tijd wert zij gesont. Ende dede haer bevaert.
