MIRAKELBOECK
ONSER LIEVER VROUWEN
‘T AMERSFOERT
Uitgave ‘Het Onze Lieve Vrouwe Gilde”
Amersfoort 1946
114
Item het was een man d’op zijn lijff gevangen sat in die stock. Hij loeffde Onse L.Vrou te versoecken mit een wasschen stock. Ende hij wert verlost.
115
Item was een man van Boickel ende was gevangen over die Lippe int sticht van Munster, xiiij weecken lanck min iiij daghen, op een slot geheten die Voegelen sang. Hij loeffde zijn bevaert tot Onser L. Vrouwen t’Amersfoert ende doe openbaerden hem Onse L. Vrouwe, dat hij op soude staen, hij waer verlost, als hem docht in zijn visioen. Ende hij toech zijn beenen vuijt, maer doe en conde hij noch nijet gaen. Sich, als d’stocker weder op die toorn quam, soe stack hij zijn been wederom in ende als d’stocker offghijnck, heeft hij se weder vuijt getoghen, ende heeft soe allenskens leeren gaen ende ten laesten is hij vuijt die toorn gevallen ende en heeft hem nijet seer gedaen. Aldus is hij verlost ende is hier gecoemen ende dede zijn bedevaert.
116
Item het was een kijndt van Utrecht, woenende bij die vismerckt, dat zijn een oghe vuijt gepocket was, dat het daer nijet mede en sach. Ende het geviel, dat die moeder op den bedde lach ende haer docht, dat zij aengestoten wort van Onser L. Vrouwen, die haer seyde: “Brengt dat kijndt t’Amersfoert voor mijn beelde. Ick salt siende maecken”. Ende die moeder en achte des nijet. Des ander nachts desgelijcks. Des derden nachtes wert haer noch toegesproecken, dat zij wert ontwaeckende ende sach op ende sach soe schoene claerheijt in d’kamer, off die sonne geschenen hadde. En dat was omtrijnt middernacht. Ende die moeder is mitten kijnde t’Amersfoert gecoemen ende t’kijndt is weder siende geworden.
117
Itemn het waren iij mannen vuijt den lande van Cleve, die gevangen waren int Sticht van Colln op een slotte, daer zij gesloten worden in een stercke stocke mit ij swaere slooten, d’wel soe swaer waren als een schepel roggen. Ende die stock was toe gemaeckt mit stercke houte nagelen. Doe zij aldus saten, spraecken zij malcander toe ende loeffden haer bevaert tot Onser L. Vrouwen t’Amersfoert ende te hant vanden zij een houtken van een beesem, daer zij die stock mede op deden. Ende die naghelen ghijngen bij hem selven op. Ende zij ghijngen van dijen, vrij ende los. Ende een van hem iij quam hier en dede zijn bevaert.
