MIRAKELBOECK
ONSER LIEVER VROUWEN
‘T AMERSFOERT
Uitgave ‘Het Onze Lieve Vrouwe Gilde”
Amersfoort 1946
137
Item het was een vrou vuijt Hollandt, die iij quartier van een iaer bijster haerer sinnen hadde geweest. Zij loeffde haer bevaert tot Onse L. Vrouwe tot Amersfoert ende zij wert weder wel te pas.
138
Item het was een man van die x viij hoeven, die rieden quam mit zijn peert op een berch, daer hij doeff ende blijnt wert, dat vijff daghen lanck duerden. Hij loeffde zijn bevaert tot Onse L. Vrouwe ende wert weder siende ende horende.
139
Item het was een man van Batenburch, die dragen soude een sack haveren, daer hij off schuerde, alsoe dat hem zijn armen vuijt liepen als ij handen groet. Hij loeffde zijn bevaert tot Onser L. Vrouwen t’Amersfoert ende binnen een ure daer nae is hij gesont geworden ende heel sonder pijne.
140
Item het was een kijndt van Oudewater van een solre gevallen, datmen daer geen leven aen en sach. Die moeder loeffde dat kijndt voer Onse L. Vrou te brenghen ende het ontwerpt te handt ende wert weder levendich.
141
Item het was een man vuijt Vrieslandt, woenende in een dorp tusschen Sneeck en Sloeten. Dese had een knechtken van iij iaeren, dat verdrenckt was ende lach iij uren voor doot. Hij loeffde zijn bevaert te Staveren ende ten heijlighen bloede, ten baete nijet. Doe quam daer varen een man van Haerlem mit een schip biers ende seijde: “Loeft u bevaert tot Onse L. Vrou t’Amersfoert.” Ende te hant doe hij zijn bedevaert daer geloeft hadde, bestonden des kijnts wanghen root te werden ende des nachtes wert het spreeckende eijsschede van zijn moeder drincken. Ende die moeder seijde: “Kijnt, waer zijet ghij geweest?” Ende antwoerde: “Ic was bij mijn oude moeder.” Ende zij zijnt gecoemen ende hebben haer bevaert eerweerdelick gedaen.
