MIRAKELBOECK
ONSER LIEVER VROUWEN
‘T AMERSFOERT
Uitgave ‘Het Onze Lieve Vrouwe Gilde”
Amersfoort 1946
153
Item het was een vrou van Calcar ende had een zoen van xv iaeren ter schoelen gaen, die een zucket creech, alzo dat hij ij iaeren lanck lach, datmen hem om moste weijnden mit een slaeplaecken. Seen ende arm, ontwee gestoeten, zijnt weder te samen geset, recht off het mit wasch geleemt. Zijn beenen wiessen hem d’ een over den ander ende hij creech vleijsch op zijn huepen, alzoe groet als potten van ij quaerten ende dat begon te sweeren ende daer ghijngen vuijt ij cleijne beencken. Die moeder loeffde haer bevaert tot Onse L. Vrouwen. Doe verghijnck dat vleijsch ende hij begost te gaen, maer groete pijn leet die knecht. Als hij zijn bevaert gedaen hadde, zijn moeder wies hem in dat water, daer dat beeldt gevonden wert. Doe soe sprack die knecht tot zijn moeder, dat hij geen pijn en had. Ende hij is wederomme gesont te huijs gegaan.
154
Item het was een vrou, die varen soude tot Eijceren bedevaert bij Iselsteijn mit een kijnde. Doe zij t’huijs soude varen, viel die waghen om ende zij en conde dat kijndt lange nijet gevijnden. Als zijt vonden, lach het wel een ure voer doot. Die moeder loeffde haer bevaert mitten kijnde tot Onser L. Vrouwen ende te hant sprack dat kijndt: “Moeder, ic ben hier.” Ende zij deden haer bevaert mit blijschappen.
155
Item het was een vrou op een mijel nae bij Wilsvaecken, die anderhalff iaer blijnt geweest had ende veel meijsterien daerom gesocht, dan nijet en bate. Zij loeffden haer bevaert tot Onser L. Vrouwen t’Amersfoert ende zij wert siende ende quam siende, brengende haer offerhande eerbaerlick.
156
Item het was een vrou vuijt Oostlandt, die langhe croepel ende zijeck gelegen hadde mit eene sware zuket, dat alle d’meijsters haer overgegeven hadden. Zij hoerde segghen vander ghenade, die Onse L. Vrou t’Amersfoert thoenende was. Zij loeffde haer bevaert ende is gecomen, gesont ende machtich.
157
Item het was een vrou vuijt Den Haghe, die des avonts verveert wert, alzoe dat zij haestelick in haer huijs liep ende brack haer arm, want haer docht, dat zij een swarten man sach. Ende doe zij om een reedelick loon geen meijster conde gecriegen, sprak zij: “Maria zall mijn helpen.” Zij heeft haer bevaert t’Amersfoert geloefft ende haer arm is sonder enighe meijsterie geheelt.
