100026a_.html
100025a_.html

FACSIMILE



MIRAKELBOECK

ONSER LIEVER VROUWEN

‘T AMERSFOERT

Uitgave ‘Het Onze Lieve Vrouwe Gilde”

Amersfoort 1946

197

Item het was een man van Swolle ende hadde gehadt lange den coorts; t’hant wert hij die coorts quijt. Doe bestont hem een grote geswelling in der keele, alzoe dat hem d’spraeck ontgijnck ende als hem die stadsmeijster besach, sprack hij: “Ick en weet geen raedt ten lijff te raden, dan dat hij biechte, ende bereijde hem te sterven.” Antwoerde die ziecke man: “Soe love ick Maria te dienen, ende mijn bevaert te doen”, ende te hant wert hij gesont en dede zijn bevaert mit blijschappen.

198

Item het was een vrou van Dodnichem en lach in een kraem. Als zij had gelegen ij weecken, soe creech zij een zuijckt seer lelicken: alzoe dat geen meijster en wist, wat haer letten en geen medicijnen mochten haer helpen. Zij loeffde haer bevaert tot Maria t’Amersfoert, ende t’hant wert zij vanden zuijckten haestelick gesont. Ende quam selver t’Amersfoert en dede haer bevaert.

199    Item het was een man van Amersfoert vuijt Bloemendael ende creech een ribbe dwars over zijn hart wassende van vleijsch, die wel x iaeren daer gewassen lach; alzo dat hij nijet en conste geleggen off sitten, off zijn adem mocht halen: hij loeffde zijn bevaert te brenghen een ribbe, alzo groet als zij gewasschen was op zijn hart: ende t’hant wert hij sonder medicijnen dat vleijs quijt, overrmits ghenaden van Maria.

200        

Item het was een knecht vuijt den lande van Gelre ende creech een scherp hout in zijn oghe, alzoe lanck als een halff lit eens cleijne vijngers, alzoe dat het oghe bestont hem te sweren ende gheen meijster mocht hem helpen. Ende hij meenden dat het oghe vuijt had geweest. Hij loeffde zijn bevaert t’Amersfoert aen Maria ende aen zijn wijnbrauwen swoer een gat, daer dat hout doer quam vuijt zijn oghe, ende wert siende, ende quam tot Maria haer danckende mit zijnen offerhande.