MIRAKELBOECK
ONSER LIEVER VROUWEN
‘T AMERSFOERT
Uitgave ‘Het Onze Lieve Vrouwe Gilde”
Amersfoort 1946
226
Item het was een vrou van Nijenlanderen vuijt Vrieslandt. Soe wert haer huijs verbrant bij nacht. Als zij liep om hulp aen haer naeburen, om dat te slesschen ende vuijt te geten. Als zij weder quam, was dat huijs al ontsteecken. Soe wert zij denckende op haer kijndt, dat het noch in den brandt lach. Soe viel zij op haer knijen en loeffde dat kijndt te laten weghen voor Maria, vandt zijt levendich. Soe liep die vrou inden brandt ende socht dat kijndt inden brandt ongebrandt. Dan zijn haer was bezenghet op zijn hoeft, ende die vrou was onbequets vanden brandt, ende zij quam mitten kijnde ende liet het weghen voor Maria.
227
Item het was een vrou van Seevelt bij Utrecht, ende ghinck ij weecken in arbeijt aen ij soenen. Doe creech zij een soen ende daer mede scheent dat zij storff. Soe vernaemen die vrouwen, dat zij bij haer hadt noch een levendich kijndt. Doe loeffden die vrouwen, die kijnderen laeten te weghen, mocht die vrouwe weder te leven coemen. Te hant ontwerpt zij, maer seer cranck ende ghinck noch ij daghen ende creech noch eenen soen. Daer nae quamen zij mit die kijnderen ende lietense weghen t'Amersfoert voor Maria mit blijschappen.
228
Item het was een vrou in Geen Muijen. Als die zee vuijtghinck, soe quam dat water in haer huijsken, alzoe dattet water mans hoech wies in haer huijs, als zij vuijt den huijs was. Zij loeffden haer bevaert om haer kijnder te chriegen, zij soudtse t'Amersfoert weghen. Te hant liep dat water wech ende zij vandt haer kijnderen gesont, ende brachtse tot Maria mit blijschappen.