MIRAKELBOECK
ONSER LIEVER VROUWEN
‘T AMERSFOERT
Uitgave ‘Het Onze Lieve Vrouwe Gilde”
Amersfoort 1946
228
Item het was een vrou in Geen Muijen. Als die zee vuijtghinck, soe quam dat water in haer huijsken, alzoe dattet water mans hoech wies in haer huijs, als zij vuijt den huijs was. Zij loeffden haer bevaert om haer kijnder te chriegen, zij soudtse t'Amersfoert weghen. Te hant liep dat water wech ende zij vandt haer kijnderen gesont, ende brachtse tot Maria mit blijschappen.
229
Item het was een rijck coepman ende quam vander Deventersche merckt, ende had zijn goet geladen op een waghen mit iiij stercke hengsten. Als die waghen wolde omme vallen, solde hij die waghen helpen. Soe liepen d'paerden voert, ende hij quam onder die waghen, ende die raeden ghijngen over zijn borst, alzoe datmen geen teijken des levens in hem saecht. Doe loeffden zijn knechten zijn bevaert t'Amersfoert, ende te hant ontwerpt hij ende quam weder tot bekennen. Ende seijnden t'Amersfoert een gevrocht off gestickt gulden cruce te dancke ende wolde noch selver coemen zijn bevaert te quijten.
230
Item het was een man van Utrecht, ende sat eetende mit zijn wijff aender tafel; ende creech daer die popelcie, dat hij verloes zijn spraeck. Zijn huijsfrou loeffden mit hem zijn bedevaert te doen. Te hant soe creech hij weder zijn spraeck, maer onvolcoemelick. Als hij zijn bedevaert hadde gedaen, sprack hij weder volcoemelick, als hij plach, ende doe danckte hij Maria.
