MIRAKELBOECK
ONSER LIEVER VROUWEN
‘T AMERSFOERT
Uitgave ‘Het Onze Lieve Vrouwe Gilde”
Amersfoort 1946
292
Item een vrou van Leijden ghijnck in arbeit van kijnde. Ende zij en conde des kijndts nijet genesen. Ende haer wert alle haer gerecht gedaen. Ende zij wiste anders niet, dan in dat kijndt te sterven. Ende die vroemnoeder loeffde die moeder mit den kijnde te weghen mit wijn ende weijt, mit silver, mit wasch ende mit vlas.
293
Item het was een man te Rotterdam, die seer zieck was. Hij loeffde zijn bevaert mit zijn wijff ende noch een vriendt t’ Amersfoert, ende hij wert gesont.
294
Item een wijff van Rotterdam, een iear gequelt mit die jeichte. Ende haer kijndt loeffde Onse L. Vrou te versuecken. Ende zij wert gesont.
295
Item een wijff te Rotterdam, die lange tijt groote pijne had om haer hart. Haer man loeffde haer mit offerhande. Ende zij wert gesont.
296
Item het was een man van Delft ende is gecoemen te Blanckenberch in Vlaenderen. Ende is daer zijnre sinnen bijster geworden, soe dat hij daer gesloten is mit sware banden. Ende is gedragen in een gasthuijs onweetende. Ende is gesloten geweest van des Sonnendachs smiddichs tot des Maenendeachs avont. Ende doe is hij in een slaep gevallen, dat alle zijn lijff sweete. Ende in een droom is hij gecoemen, dat hem dochte, dat Onse L. Vrou van Amersfoert toe hem quam en seyde: Staet op en versueckt mij”. Ende hij is opgestaqen buijten iemants weeten, dat d’banden geen geluijt en gaven. Ende was zijn verwaerder voerbij gegaen. Ende is gecoemen bij die moeder vanden gasthuijs. En zij, verschrickende haer, seijde: “Lieve man, waer wildi?” Ende hij seijde: “Swijget moeder, ten is geen noodt. Ick hope dat ick verlost ben”. Ende is gecoemen sonder vleijsch te eeten. Ende heeft een misse laeten doen. Ende heeft soe zijn bevaert gedaen.
