MIRAKELBOECK
ONSER LIEVER VROUWEN
‘T AMERSFOERT
Uitgave ‘Het Onze Lieve Vrouwe Gilde”
Amersfoort 1946
317
Item het waren schipluijden in die zee mit een schip. Ende daer quam een grote sturm, soe dat die kabel vanden ancker sloech een vanden schipluijden, dat hij neder viel in dat schip op die last. Ende als zijn gesellen tot hem quamen, soe konden zij anders nijet vernemen, dan dat hij doot en was. Ende zij brochten hem boven int schip en waren seer qualicken te vreeden. Ende zij riepen Onse L. Vrou aen ende baden voer deze mensche, dat hij doch levende weder mochte worden, waert hem salich. Ende loeffden haer bevaert Onse L. Vrou t’Amersfoert te versuecken. Ende hij is terstont levemndisch geworden. Ende zij danckte Maria.
318
Item het was een vrou ende woenden inden Haghe. Ende zij had een kijndt dat tot zijn anderhalff iaer toe nijet gaen noch staen en konde op zijn beenen, soe dat die moeder sorchden dat haer kijnt cruepel blijven soude. Zij riep aen onze lieven Heer ende Mariam zijnnen moeder en geloeffde Onse L. Vrou t’Amersfoert mit haer kijnde, waert dat het gaende mochte werden. Ende het kijndt wert staende ende gaende seer haestelick. Ende die vrou heeft mit den kijnde haer bevaert gedaen ende heeft dit aldus selver geseijt.
319
Item het was een vrou vander Goude ende had geen geloeven in dat beeldt van Onser L. Vrouwen t’Amersfoort, datmen placht te versuecken ende meenden, wat een spaenken off gevist beelken macht mochte hebben ijemant te helpen. Des soe wert zij altehandt soe zijeck in haeren lenden, inden rugghe en beenen end int hoeft, dat zij haer nijet geroeren en mocht, men moste haer draghen, daer zij wesen soude, allroepende ende all galpende, langer dan een jaer. Doe loeffde zij te versuecken ende creech goeden vasten geloven tot Onser L. Vrouwen. Ende te handt wert zij weder gesont ende schicketede alle goede menschen daer toe, te trecken t’Onser L. Vrouwen t’Amersfoert. Ende is hier gecomen ende heeft haer bevaert gedaen ende dackte Maria. Ende haer priester ter Gou die biechte zij dat vanden ongeloven, die se daer seer in straffede ende seijde haer, hoe dat Godt zijn macht thoende in zijn heilighen, meer ter eenre steden, als tot die ander..
